زرد و نیلی و بنفش
سبز و آبی و کبود
با بنفشه ها نشسته ام
سالهای سال
صبحهای زود
در کنار چشمه سحر
سر نهاده روی شانه های یکدگر
گیسوان خیس شان به دست باد
چهره ها نهفته در پناه سایه های شرم
رنگ ها شکفته در زلال عطرهای گرم
می ترواد از سکوت دلپذیرشان
بهترین ترانه
بهترین سرود
مخمل نگاه این بنفشه ها
می برد مرا سبک تر از نسیم
از بنفشه زار باغچه
تا بنفشه زار چشم تو که رسته در کنار هم
زرد و نیلی و بنفش
سبز و آبی و کبود
با همان سکوت شرمگین
با همان ترانه ها و عطرها
بهترین هر چه بود و هست
بهترین هر چه هست و بود
در بنفشه زار چشم تو
من ز بهترین بهشت ها گذشته ام
من به بهترین بهار ها رسیده ام
ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من
لحظه های هستی من از تو پر شده ست
آه
در تمام روز
در تمام شب
در تمام هفته
در تمام ماه
در فضای خانه کوچه راه
در هوا زمین درخت سبزه آب
در خطوط درهم کتاب
در دیار نیلگون خواب
ای جدایی تو بهترین بهانه گریستن
بی تو من به اوج حسرتی نگفتنی رسیده ام
ای نوازش تو بهترین امید زیستن
در کنار تو
من ز اوج لذتی نگفتنی گذشته ام
در بنفشه زار چشم تو
برگهای زرد و نیلی و بنفش
عطرهای سبز و آبی و کبود
نغمه های ناشنیده ساز می کنند
بهتر از تمام نغمه ها و سازها
روی مخمل لطیف گونه هات
غنچه های رنگ رنگ ناز
برگهای تازه تازه باز می کنند
بهتر از تمام رنگ ها و رازها
خوب خوب نازنین من نام تو مرا همیشه مست می کند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعرهای ناب
نام تو اگر چه بهترین سرود زندگی است
من ترا به خلوت خدایی خیال خود
بهترین بهترین من خطاب میکنم
بهترین بهترین من
Mon amour, Laisse-moi t'aimer
Laisse-moi t'aimer
Comme ne l'a jamais fait personne
Laisse-moi t'aimer
Hiver, printemps, été et automne
Laisse-moi t'aimer
A voir ma peau qui frissonne
A chaque regard qui vers moi
S'adresse et m'emprisonne
Dans tes yeux je me noie
Et mes yeux inondés s'étonnent
Ton amour a su se forger
Dans les profondes des zones
Ivre d'une seule gorger
De ses sourires qui impressionne
Laisse-moi t'aimer
Comme je n'ai jamais aimé personne
Laisse-moi t'aimer
De tout l'amour qui passionne
Laisse-moi t'aimer
Aussi follement que je raisonne
Faire de mon âme ton empire
Et faire de mon coeur ton trône
Les étoiles s'unissent pour t'offrir
La plus majestueuse des couronnes
Ton amour saisie en or pur
Dont gravé chaque voyelle et consonne
Le soleil reproche à son allure
D'apparaître devant toi comme un misérable clone.
Love Me
Love me in the Springtime, when all is green and new,
Love me in the Summer, when the sky is oh so blue,
Love me in the Autumn, when the leaves are turning brown,
Love me in the Winter, when the snow is falling down.
Love me when I'm happy, and even when I'm sad,
Love me when I'm good, or when I'm oh so bad,
Love me when I'm pretty, or if my face is plain,
Love me when I'm feeling good, or when I'm feeling pain.
Love me always darlin', in the rain or shining sun,
Love me always darlin', after all is said and done,
Love me always darlin', until all our life is through,
Love me always darlin', for I'll be lovin' you!
AIME-MOIAime-moi à la saison du printemps, quand tout est vert et nouveau
Aime-moi pendant l'été quand le ciel est oh si bleu
Aime-moi pendant l'automne, quand les feuilles deviennent marron
Aime-moi pendant l'hiver, quand la neige tombe
Aime-moi quand je suis heureux, et même quand je suis triste
Aime-moi quand je fais le bien, ou même quand je fais le mal
Aime-moi quand je suis joli, ou quand mon visage est tout simple
Aime-moi quand je me sens bien, ou quand je souffre
Aime-moi toujours, chéri, sous la pluie ou sous un soleil brillant
Aime-moi toujours, chéri, après que tout ait été dit et fait
Aime-moi toujours, chéri, jusqu'à ce que nous ayons parcouru notre vie
Aime-moi toujours, chéri, parce que je t'aimerai toujours
One day a farmer's donkey falls into a dried up water well. The farmer tries hard to get the donkey out of the well, but could not succeed.
To lessen the donkey's suffering of gradual death, the farmer along with other villagers decide to berry him. They started to pour dirt into the well, bucket by bucket. But each time a bucket of dirt is poured on top of the donkey, he shakes it off and by stepping on the dirt elevates himself. Eventually, to the surprise of all the villagers, the donkey reaches to the top of the well and walks to freedom :-)
Lesson learned is: in dealing with pressure and stress, we have two choices: 1) let them pile up on top of us, or 2) use them as a means of elevating ourselves.
پند الاغی
کشاورزی الاغ پیری داشت که یک روز اتفاقی به درون یک چاه بدون آب افتاد. کشاورز هر چه سعی کرد نتوانست الاغ را از درون چاه بیرون بیاورد.
پس برای اینکه حیوان بیچاره زیاد زجر نکشد، کشاورز و مردم روستا تصمیم گرفتند چاه را با خاک پر کنند تا الاغ زودتر بمیرد و مرگ تدریجی او باعث عذابش نشود.
مردم با سطل روی سر الاغ خاک می ریختند اما الاغ هر بار خاک های روی بدنش را می تکاند و زیر پایش می ریخت و وقتی خاک زیر پایش بالا می آمد، سعی می کرد روی خاک ها بایستد.
روستایی ها همینطور به زنده به گور کردن الاغ بیچاره ادامه دادند و الاغ هم همینطور به بالا آمدن ادامه داد تا اینکه به لبه چاه رسید و در حیرت کشاورز و روستائیان از چاه بیرون آمد ...
نتیجه اخلاقی : مشکلات، مانند تلی از خاک بر سر ما می ریزند و ما همواره دو انتخاب داریم:
اول اینکه اجازه بدهیم مشکلات ما را زنده به گور کنند
و دوم اینکه از مشکلات سکویی بسازیم برای صعود!
وثابت کنیم که از یک الاغ کمتر نیستیم
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی
Literal:
Khayam, if you are intoxicated with wine, enjoy!
If you are seated with a lover of thine, enjoy!
In the end, the Void the whole world employ
Imagine thou art not, while waiting in line, enjoy!
Meaning:
In life devote yourself to joy and love
Behold the beauty of the peaceful dove
Those who live, in the end must all perish
Live as if you are already in heavens above.
خیام اگر ز باده مستی ،خوش باش
با ماه رخی اگر نشستی ،خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
هربار که یکدیگررا درآغوش می گیریم
من به آن دوردستها می روم
وقتی دست در دست هم قدم می زنیم
خود را در سرزمین رویاها می یابم
هر وقت به چشمانت می نگرم
آرامش پر پرواز پروانه ها را درمی یابم
آنگاه قلبم دیوانه وار می تپد
و لب های ما عاشقانه به دیدار هم می شتابند
توبرای همیشه در قلب منی
چهره ی تو تمام آن چیزی است که در ذهن من می گنجد
تمام روزهایم آکنده از یاد توست
ومی دانم که روزی درجایی ما به هم خواهیم رسید
برخی می گویند ما دیوانه یا نادانیم
بعضی می گویند باید بکوشیم به آرزویمان برسیم
اما تمام کاری که قلب من می تواند بکند
این است که به تو بگویم :
عاشقتم برای همیشه
عاشق
Every time we embrace,
I go to that far away place
When we just walk hand in hand.
I’m in never, never land.
Whenever I look into your eyes,
I begin to get butterflies,
Then my heart skips a beat,
And our lips passionately meet.
You are always on my mind,
Your face is all it can find.
I think about you every day
And know it’ll work out somehow, some way.
Some say we’re dumb and foolish
Some say we should do as we wish
But all my heart could ever do
Is tell you that I’ll always LOVE YOU.
ABBY (ou tout autre prénom)
Chaque fois que nous nous prenons dans les bras,
Je vais dans cet endroit si éloigné
Quand nous marchons simplement main dans la main,
Je suis dans le pays des rêves.
Chaque fois que je regarde dans tes yeux,
Je suis très ému,
Puis mon coeur s'affole
Et nos lèvres se rencontrent avec passion.
Tu es toujours dans mon esprit,
A ton visage, c'est tout ce qu'il (= mon esprit) peut penser
Je pense à toi chaque jour
Et je sais que ça va marcher d'une façon ou d'une autre, un jour
Certains disent que nous sommes stupides et idiots
Certains disent que nous devrions faire comme nous le souhaitons
Mais tout ce que mon coeur pourrait faire
C'est te dire que je t'aimerai toujours
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب
گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب
خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم
گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب
ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب
می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب
بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب
گفتم ای شام غریبان طره شبرنگ تو
در سحرگاهان حذر کن چون بنالد این غریب
گفت حافظ آشنایان در مقام حیرتند
دور نبود گر نشیند خسته و مسکین غریب